KALP DUYUŞU

Kalp duyuşu sezgidir, sezginin ifade ettikleri de kalp duyuşudur ikisi de aynı şeydir ve kaynağı aynıdır; yüksek ruhsal varlığımız...Buradaki "yüksek" kelimesi bütün insanların temelde bağlı oldukları madde üstü saf ruhsal varlığını temsil etmektedir yani bilge olan tarafımızı. Zaman zaman herkes kalbini dinler, ama önemli olan kaynağın nereden olduğunu anlamaktır. Çünkü bazen fazlaca gelişmiş ego bu role soyunur ve bizi kandırabilir.

Ruh varlığımız bizim sahip olduğumuz bir özellik değildir, Her şeyimizin sahibi o dur. Dünya üzerindeki canlılığın sebebi odur. İnce olan tarafımız bizlerle diyalog halinde olmak ister, bizlere kendine özel frekansından seslenir, ama bu ses fiziksel bir ses değildir o aslında bir düşünce formu olan sezgidir ve sezgi üzerine düşülmediği, önemsenmediği yada duyulmadığı durumda hayrın gereği olarak kolayca geri çekilir susar, çünkü onu duymak sakin bir zihin ve şuurla bezenmiş sevgiyi gerektirir, egosal olandan uzak durmayı gerektirir. Bunları yerine getirmekte bize hakediş olarak sezgiyi getirir.

Kalbimiz bize yalan söylemez, bizim anlayamayacağımızı da söylemez. Sevgi dışı, olumsuz, ikilik içeren, bölen ya da korkutan o değildir.

Farkında olduklarımız, hayata ve sevgiye bakışımızı değiştirmeye başladığında ve bu yaşanır bir hal aldığında sezgi bu halimizi izleyecektir ve duyuş güçlenecektir. Temiz bir niyet, bu çalışmaya başlamamız için yeterlidir, nerde olduğumuz ve zaman önemli değildir, önemli olan öncelikle inanmak ve sevmekten geçer.

Volkan Topaloğlu 1 Nisan 2012

Yazıların sorumluluğu yazarlarına aittir.